Με αφορμή το πνευματικό μνημόσυνο για τη συμπλήρωση ενός έτους από την κοίμηση του αγαπημένου μας πνευματικού πατέρα, του μακαριστού παπα-Κώστα, ο αγαπημένος μου πνευματικός αδελφός ΣΠΥΡΟΣ Σωτ. ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΣ (Μπαρμπαρέλας) μου ζήτησε να αναρτήσω κάποιες σκέψεις βγαλμένες μέσα από την καρδιά του!
Σας τις παραθέτω παρακάτω :
Η σχέση μου με τον παπα-Κώστα δεν θα μπορούσε να ήταν άλλη από αυτή γιού με πατέρα. Και αυτό γιατί, μετά το θάνατο του πατέρα μου, όταν εγώ βρισκόμουν ακόμη σε μικρή ηλικία, ο παπα-Κώστας τα χρόνια που ακολούθησαν, ήταν σε όλα τα στάδια της ζωής μου ένας πραγματικός φύλακας Άγγελός μου.
Γενικότερα όμως η συμβολή του π. Κώστα, ως τρόπος ανάδειξης της προσφοράς του Ιερού Κλήρου στην κοινωνία, ήταν μεγάλη.
Το όνομα του παπα-Κώστα του Σουρβίνου γράφτηκε στην ιστορία της τοπικής μας Εκκλησίας, αλλά και πέρασε στη συνείδηση των Κερκυραίων (και όχι μόνο), με χρυσά γράμματα!
Ήταν ένας από τους καλύτερους Εξομολόγους της Κέρκυρας, ένας ακούραστος εργάτης στον Οίκο του Θεού, το Ναό του Αγίου Βασιλείου, όπου ήταν εφημέριος. Ήταν μια ανοιχτή αγκαλιά για όλους τους ανθρώπους που τον είχαν ανάγκη και προσέτρεχαν σε αυτόν.
Δεν σταμάτησε ακόμα και τις τελευταίες μέρες της ζωής του, ακόμα και όταν βρισκόταν στο νοσοκομείο, να απευθύνει πνευματικό λόγο σε όλους όσους τον επισκέπτονταν, δίνοντάς τους κουράγιο, ελπίδα αλλά και λύσεις στα διάφορα προβλήματα που τους απασχολούσαν.
Φρόντιζε ώστε τα παιδιά του κατηχητικού να έχουν ενεργό ρόλο στη ζωή της Ενορίας, αναθέτοντάς τους μικρά διακονήματα, όπως π.χ. το μάζεμα των λουλουδιών για τον Επιτάφιο, η ανάγνωση ύμνων στο ψαλτήρι, κ.α. Όλα αυτά, με την πάροδο του χρόνου, αποδείχθηκαν πνευματικά εφόδια για όλους μας που σήμερα συνεχίζουμε να υπηρετούμε το χώρο της Εκκλησίας.
Η εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο, είναι η απόδειξη της αναγνώρισης της ευεργεσίας μας και των συναισθημάτων που τρέφουμε εμείς, τα πνευματικά του παιδιά, προς αυτόν, αλλά και η γενικότερη απόδειξη της προσφοράς των κληρικών στην κοινωνία.
Είναι η επιβράβευση των κόπων του και της επιλογής του να αναθέσει στα χέρια της μικρής τότε παιδικής συντροφιάς του Αγίου Βασιλείου ένα τόσο σημαντικό μέρος της Ιστορίας της τοπικής μας Εκκλησίας, την Κερκυραϊκή ψαλτική, που έως πρόσφατα δεν ήταν καταγεγραμμένη, μαθαίνοντάς μας συγχρόνως να αγαπάμε τον τόπο μας και να διαφυλάττουμε τις τοπικές παραδόσεις που σχετίζονται με την Πίστη μας και να υμνούμε το Θεό και τον προστάτη Άγιό μας Κερκυραϊκά.
Αναμφισβήτητα ο π. Κώστας, με τον πνευματικό του λόγο, το αθόρυβο φιλανθρωπικό του έργο και τη ζωή του, ενέπνευσε γενιές ανθρώπων, σε μια εποχή που πολλές φορές εμείς οι ίδιοι οι γονείς δεν μπορούμε να εμπνεύσουμε τα παιδιά μας.
Οφείλουμε να διαφυλλάξουμε, να διατηρήσουμε αλλά και να μεταλαμπαδεύσουμε στις επόμενες γενιές ότι παραλάβαμε από εκείνον.
Ας είναι αιωνία Του η μνήμη...
ΣΠΥΡΟΣ Σωτ. ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΣ (Μπαρμπαρέλας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου